Übers Leben, meins
De
quell nagott che foo, de quell’eterno
nagotta
che mi foo, no me rebelli,
Olga,
no me rebelli! o vita andada,
vita
strascia de mi...
Tegen
dat nix dat ik do, tegen dat ewich
nix
dat ik do, stah ik nich op,
Olga,
stah ik nich op! Oh verleden leven,
min
klaterig leven …
Über uns Männer
O
du, wuise Frau, bei dien Gewieden
spee
din Sprök, över wat de Mannsminschn sün
de
Mansminschn .. rut .. rut .. weg van de lebber!
„Goeggel
bück … goeggel bück … goeggel bück …
dat
sin de Mannsminschn!“
O
ti, sapienta donna, de coscenza,
spua
la toa sentenza, su coss’hin
i
omen... foeura... foeura... di cojoni...!
“Ruffian...
ruffian... ruffian... ecco coss’hin
i
omen!”
Commenti
Posta un commento